به گزارش سرویس اقتصاد آرنا، در قانون کار، هر روز کاری، در کارهای عادی معادل ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه در نظر گرفته شده است. ممکن است در برخی کارگاهها و در برخی مشاغل کار روزانه برابر با این ساعات کار، بیشتر و یا کمتر باشد. در کارهایی که ساعات کار روزانه ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه است، اگر کارگری از مرخصی استحقاقی به مدت یک یا چند روز استفاده نماید به ازای هر روز مرخصی به مدت ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه از کل مرخصی استحقاقی وی کسر میشود.
ممکن است در برخی موارد کارگر نیاز داشته باشد از مرخصی کمتر از یک روز استفاده کند. به عنوان مثال اگر کارگری بخواهد به مدت ۴ ساعت از یک روز کاری را مرخصی ساعتی بگیرد، در چنین شرایطی این مدت مرخصی به صورت یک روز کامل از مرخصی وی کسر نمیشود، بلکه برابر با همان ساعاتی که از مرخصی استفاده نموده، از کل مرخصی استحقاقی وی کسر می شود.
در ماده ۷۰ قانون کار نیز این موضوع پیش بینی شده است و مرخصیهای کمتر از یک روز نیز جزو مرخصی استحقاقی محسوب شده اند.
اگر کارگری بیش از یک روز مرخصی بگیرد و در داخل مدت مرخصی استحقاقی جمعه و یا تعطیل رسمی دیگر وجود داشته باشد تعطیلات رسمی جزو مرخصی استحقاقی کارگر محسوب نخواهند شد.
به عنوان نمونه کارگری از چهارشنبه تا یک شنبه هفته بعد مرخصی می گیرد. از چهارشنبه تا یک شنبه ۵ روز است. چون یکی از روزها جمعه است بنابراین ۴ روز از مرخصی کارگر کسر میشود. در کارهای نوبت کاری که جمعه و یا تعطیل رسمی جزو موظفی کارگر است، این روال صحیح نیست.