به گزارش ورزشی آرنا ، این که میگویند در ورزش پول نیست، اصلاً برای من قابل قبول نیست. اتفاقاً بر عکس است. پول در ورزش هست و خیلی هم پول هست اما آقایان راه و روش مدیریت آن را نمیدانند.
– واقعاً در مورد این فاجعه (قرارداد ویلموتس) نمیدانم چه بگویم. این قرارداد اندازه مبلغی است که کمیته ملی المپیک برای کل فدراسیونها خرج میکند اما متأسفانه این پول صرف یک مربی خارجی شد که فقط چند ماه آن هم با کلی حاشیه کنار تیم ملی بود. چرا پول بیتالمال را به جای تزریق به ورزش و قهرمانان کشورمان به جیب این خارجیها میریزیم؟ این اتفاقات نشان میدهد که پول در ورزش داریم اما صرف ناکجاآباد میشود! سؤال من این است: ورزش ایران چند قهرمان بزرگ مدالآور المپیک، جهان و … دارد؟ کشتی، تکواندو، کاراته و … تعداد خیلی کمی قهرمان در این رشتهها داریم که باید حمایت شوند اما همه به حال خود رها شدهاند. آنها باید حمایت شوند، چون امید اول المپیک و جهان هستند. نباید دغدغههای مالی برای امرار معاش داشته باشند، تا روی تمرینات تمرکز کنند نه این که به فکر مسافرکشی، پفکفروشی و… باشند!
– من نمیدانم که این مربیان خارجی چه گلی بر سر ورزش ایران زدهاند که قراردادهای میلیاردی با کلی آپشن در قرارداد آنها دیده میشود. ما مربیان خوب و بزرگ ایرانی داریم که خیلی بهتر از مربیان خارجی هستند، اما وقتی اسم مربیان داخلی میآید قراردادها هم خیلی کم میشود. مربیان خارجی مثل کیروش و ویلموتس برای اخاذی، دلالی و توهین به اینجا سفر میکنند.
– کیروش واقعاً یک دلال بزرگ بود که مثل یک رئیسجمهور در ایران ۸ سال سرمربی بود و فقط دلار گرفت و رفت. هیچ کاری برای فوتبال ایران نکرد. او فقط به ما توهین کرد و در ورزش ایران دلالی! باور کنید اگر یک مربی خوب ایران دو ماه رفتاری مثل رفتار کیروش داشت بلافاصله برکنارش میکردند اما کسی با او کاری نداشت. او هشت سال پول گرفت و حتی ایران را قهرمان آسیا نکرد. با آن دستمزدهای فضایی ما انتظار نداشتیم جزو ۱۰ تیم اول دنیا باشیم اما قهرمانی آسیا دیگر حقمان بود. این که بگویم با کیروش در رنکینگ دنیا و آسیا جایگاه خوبی گرفتیم برای عوامفریبی بود. جایگاه خوب، سکوی قهرمانی آسیا بود که آن هم نشد.