به گزارش ورزشی آرنا ، پرونده مارک ویلموتس مربی بلژیکی سابق تیم ملی ایران به یکی از پرسروصدا‌ترین پرونده‌های چند سال اخیر فوتبال ایران تبدیل شده است.
ویلموتس در مدت کوتاهی که روی نیکمت تیم ملی نشست عملکرد قابل‌توجهی نداشت اما دستمزد بسیاری بالایی از فدراسیون دریافت کرد. با کناره‌گیری وی از سرمربیگری تیم ملی نیز گمانه‌زنی‌ها درباره سرانجام پرونده وی زیاد بود تا زمانی که حکم فیفا درباره این پرونده صادر شد. برابر حکم فیفا فدراسیون فوتبال ایران به پرداخت رقمی بالغ بر شش و نیم میلیون یورو محکوم شده است. مبلغی که به پول ایران حدود صدو‌شصت میلیارد تومان می‌شود. سوال اینجاست که اگر قرار بود فدراسیون فوتبال چنین پولی را به ویلموتس پرداخت کند با همین پول می‌توانست بهترین مربیان جهان را به برای نشستن روی نیمکت تیم ملی استخدام کند.
میناوند در گفت‌وگویی معتقد است: «باید یک بار برای همیشه جلوی چنین اتفاقاتی را در فوتبال کشور گرفت. دستگاه‌های نظارتی به خوبی می‌دانند چه اتفاقاتی در فوتبال ایران رخ می‌دهد. دستگاه‌های نظارتی می‌دانند بازیکنان با چه پول‌هایی از یک تیم به تیم دیگری منتقل می‌شوند و در پشت پرده چه پول‌های هنگفتی جابه‌جا می‌شود. کسانی که باید این مسائل را بدانند به خوبی می‌دانند اما بدون جدی گرفتن از آن عبور می‌کنند. در فوتبال ایران گروه‌های مافیایی وجود دارند که از همه اقشار به سود خود استفاده می‌کنند. این مافیای گردن کلفت نیز در نقطه‌ای از فوتبال ایران دارای ابزارهای خاص خودش است. این مافیای فوتبالی در مطبوعات، برنامه‌های تلویزیونی، بازیکنان، مدیران و حتی هواداران نفوذ دارد و برنامه‌های خود را اجرا می‌کند. به همین دلیل نیز دستگاه نظارتی نباید تنها به ویلموتس نگاه کنند؛ بلکه باید همه جوانب را در نظر بگیرند». در ادامه ماحصل این گفت‌و‌گو را می‌خوانید.
رونده ویلموتس و محکومیت ایران چه پیامدهایی برای فوتبال ایران به همراه خواهد داشت؟
پرونده ویلموتس در سال‌های اخیر نخستین پرونده‌ای نبوده که در نهایت به ضرر فوتبال ایران تمام شده است. بسیاری از پرونده به شکل‌های مختلف وجود داشته‌اند اما افکار عمومی در جریان قرار نگرفته‌اند. بسیاری از این پرونده‌ها نیز مبتنی بر دلالی افرادی بوده که بیش از اینکه به فکر فوتبال کشور باشند به فکر منافع فردی خود بوده‌اند.
نمونه بارز این پرونده‌ها پرونده آقای کی‌روش بوده که اگر چه از نظر فنی دستاوردهای قابل‌قبولی برای فوتبال ایران داشته اما از نظر مالی و حقوقی با حرف و حدیث‌های زیادی همراه بوده است.
آقای برانکو عنوان می‌کرد اگر فوتبال ایران در همین مسیری که قرار گرفته ادامه دهد تا چند سال دیگر ورشکسته خواهد شد. به نظر می رسد این حرف درست از آب درآمده است.
البته از مدت‌ها قبل نشانه‌هایی در این رابطه مشاهده می‌شد اما امروز برای همه مسجل شده است. در پرونده آقای ویلموتس ضعف مدیریتی فدراسیون فوتبال به خوبی برای همه مشخص شده است. نکته مهم اینکه روح جوانمردی در فوتبال در همه کشورهای جهان به عنوان سرلوحه قرار گرفته است. سوال بنده از ویلموتس این است که گیرم که این پول نیز در نهایت به شما رسید، آیا وجدان شما راضی خواهد بود؟آیا این پول می‌تواند در زندگی شما تأثیر مثبت بگذارد؟
ویلموتس با این اقدام روح بزرگ فوتبال را نقض کرده است.ایران کشور ثروتمندی است. ممکن است با این اقدام فوتبال ما برای مدتی افت کند اما این افت همیشگی نیست و خیلی زود همه چیز به وضعیت قبلی باز می‌گردد. این پول حق وی نبوده است. ویلموتس چند بازی روی نیکمت ایران نشسته و تاکنون نیز یک رقم عجیب را به عنوان دستمزد خود دریافت کرده است. حتی اگر فدراسیون فوتبال هم اشتباه کرده باشد آقای ویلموتس نباید به گرفتن چنین پولی راضی باشد؛ چون حق وی نیست.
آیا این اتفاق بیش از اینکه به رفتار و اخلاقیات آقای ویلموتس بستگی داشته باشد به ضعف مدیریتی فدراسیون فوتبال باز نمی‌گردد؟
باید یک بار برای همیشه جلوی چنین اتفاقاتی را در فوتبال کشورگرفت.
دستگاه‌های نظارتی به خوبی می‌دانند چه اتفاقاتی در فوتبال ایران رخ می‌دهد. دستگاه‌های نظارتی می‌دانند بازیکنان با چه پول‌هایی از یک تیم به تیم دیگر منتقل می‌شوند و پشت پرده چه پول‌های هنگفتی جابه‌جا می‌شود. کسانی که باید این مسائل را بدانند به خوبی می‌دانند اما بدون جدی گرفتن از آن عبور می‌کنند. در فوتبال ایران گروه‌های مافیایی وجود دارند که از همه اقشار به سود خود استفاده می‌کنند. این مافیای گردن‌کلفت نیز در نقطه‌ای از فوتبال ایران نیز دارای ابزارهای خاص خودش است. این مافیای فوتبالی در مطبوعات، برنامه‌های تلویزیونی، بازیکنان، مدیران و حتی هواداران نفوذ دارد و برنامه‌های خود را اجرا می‌کند. به همین دلیل نیز دستگاه نظارتی نباید تنها به ویلموتس نگاه کنند و باید همه‌جوانب را در نظر بگیرند.
به همین دلیل اگر قرار است با فساد مبارزه شود باید سرشاخه فساد را قطع کرد. امروز برای همه این نکته مسجل شده که در فوتبال ایران فساد وجود دارد. امروز ما از نظر امنیتی در سطح منطقه خاورمیانه کشوری هستیم که هیچ کشور همسایه‌ای حتی فکر حمله به ایران را نیز نمی‌تواند در سر خود بپروراند. سوال اینجاست چگونه ما که دارای چنین اقتداری در مرزهای خود هستیم با مفاسد فوتبالی و کسانی که با دلالی فوتبال ایران را به ورطه نابودی کشانده‌اند برخورد نمی‌کنیم. به نظر می‌رسد کسانی که سر این سفره نشسته‌اند و می‌خورند از همدیگر آتو دارند و به همین دلیل برخورد جدی با آنها صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که هیچ ارگانی نیز نظارت کافی روی این مسأله نداشته است.
چرا در حالی که مبارزه با فساد یکی از شعارهای همیشگی دستگاه قضائی بوده اما برخورد لازم با مفسدان فوتبالی صورت نگرفته است؟
به نظر می‌رسد کسانی که برای نظارت و رسیدگی آمده‌اند پس از مدتی خودشان پای سفره نشسته‌اند و مشغول خوردن شده‌اند. بنده امیدوارم پرونده ویلموتس و پشت پرده‌های آن کاری کند که فوتبال ما پاک‌تر از گذشته شود. شاید نتوان فساد را برای همیشه از فوتبال پاک کرد اما می‌توان درصدهایی از آن را کاهش داد. در کشورهای اروپایی نیز این اتفاق رخ داده است.
به عنوان مثال در فوتبال ایتالیا فساد وجود داشت که پس از افشای آن برخورد قاطعی صورت گرفت و تیم یوونتوس را به دسته‌‌های پایین‌تر فرستادند. این وضعیت برای میشل پلاتینی نیز وجود داشت که پس از افشای فساد وی با محرومیت‌های سنگینی مواجه شد. این برخورد‌ها نشان داد کشورهای دیگر برای برخورد با فساد در فوتبال جدی هستند. آقای ویلموتس یک فوتبالیست بوده است؛ یک فوتبالیست نمی‌تواند تا این اندازه گرگ باشد. یک فوتبالیست نمی‌تواند تا این اندازه بی‌شخصیت باشد. مگر سرگردنه است و ویلموتس دزد دریایی است که به دنبال گرفتن چنین پول ناحقی است.
به فرض که ایران چنین پولی را به ویلموتس بدهد وی نباید بپذیرد و تنها باید به اندازه حق خود بردارد. مقصر فدراسیون فوتبال است که به افرادی مانند وی که دارای کارنامه مشخصی نبوده‌اند و در فوتبال جهان موفقیت خاصی به دست نیاورده‌اند اطمینان کرده و سکان هدایت تیم ملی را به او سپرده‌اند. در شرایط کنونی نیز افکار عمومی جامعه نسبت به این پرونده جریحه‌دار شده و به همین دلیل دستگاه‌های نظارتی باید با مسببان این قضیه برخورد جدی کند و آنها را به زندان‌های طویل‌المدت بفرستد. هر فرد و گروهی که مسبب این ماجرا بوده باید مانند آقای طبری در دادگاه ظاهر شود و به مردم ایران پاسخ بدهد.
باید یک بار برای همیشه این اتفاق رخ بدهد. در طول سال‌های گذشته بسیاری از افراد پاک و سالم را از فوتبال فراری داده‌اند. دلیل اصلی آن نیز این بوده که حاضر نبودند پای سفره فساد بنشینند و با مفسدان هم سفره شوند. برخی اوقات من مسائلی را در فوتبال مشاهده می‌کنم که باعث می‌شود از خودم این سوال را بپرسم آیا در این فوتبال زندگی کرده‌ام؟ امروز که مردم به نان شب خود محتاج هستند مطرح کردن شش میلیون یورو دستمزد برای یک مربی فوتبال چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟مردم با مشاهده این وضعیت چه نگاهی به فوتبال خواهند داشت.
سرشاخه‌های فساد در فوتبال چگونه قابل شناسایی هستند؟آیا در این زمینه اطلاعاتی دارید که در اختیار افکار عمومی قرار بدهید؟
بنده که نباید این اطلاعات را به مردم بدهم. چند سال پیش من یک صحبتی کردم و گفتم از من بخواهید در این زمینه صحبت کنم تا بگویم برخی مربیان چه کارهایی در فوتبال می‌کنند. پس از من خواستند و من توضیحاتی به برخی افراد دادم. با این وجود یکی از سرشاخه‌های اصلی در فدراسیون فوتبال قرار دارد. مگر امکان دارد زیر‌مجموعه یک مدیر هزار کار اشتباه انجام بدهد اما مدیر بالادستی متوجه نشود؟
بدون‌شک این اتفاقات سرمنشأ بزرگ‌تری در فوتبال دارد و توسط برخی افراد مدیریت می‌شود. هنگامی که برنامه‌های ورزشی تلویزیونی را مشاهده می‌کنید بسیاری از نکات برای انسان روشن می‌شود. شاید مردم به شکل دیگری این برنامه‌ها را ببینند؛ اما من نگاه دیگری به ماجرا دارم. باندهای مافیایی در جاهای مختلف آدم‌های بزرگی را دارند که کار حتی به تلویزیون نیز کشیده شده است.
برخی مجریان تلویزیونی با برخی باشگاه‌ها همکاری دارند. این را می‌توان از نوع مهمانانی که به برنامه‌های خود دعوت می‌کنند و تعریف و تمجید‌های غیر‌واقعی و سوال‌برانگیزی که از آنها می‌کنند، متوجه شد. حتی مهمان‌های تلفنی این برنامه‌ها و کسانی را که پشت‌خط می‌آورند با برنامه‌ریزی صورت می‌گیرد. این اتفاقاتی است که دستگاه‌های نظارتی با کمی بررسی به راحتی می‌توانند به ماهیت واقعی آن پی ببرند. برنامه‌های تلویزیونی چند بار امثال علی کریمی و محمد خاکپور را به عنوان مهمان دعوت کردند تا درباره فوتبال کشور صحبت کنند. مگر این افراد از مفاخر فوتبال کشور نیستند.
سوال دیگر اینکه مربیان باشگاه‌ها با چه سازوکاری انتخاب می‌شوند و چه پشت پرده‌ای دارند؟ آقای برانکو سه سال در پرسپولیس مربیگری کرد و هر سه سال نیز پرسپولیس را به قهرمانی رساند. نکته جالب اینکه ایشان سال آخر حقوق نگرفته و از جیب خود نیز خرج کرده است. در اینجا به آقای برانکو اجحاف شده است. به اندازه‌ای بی‌برنامه‌گی در فوتبال ایران وجود دارد که مربی‌ای مانند برانکو که زحمت زیادی کشیده و موفقیت‌های زیادی به دست آورده به حق و حقوق خود نمی‌رسد اما فردی که هیچ زحمتی نکشیده باید برای چند بازی، که دو بازی مهم آن نیز با باخت همراه بوده است، رقمی بالغ بر شش میلیون یورو دریافت کند.
نقش آقای تاج را به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال در این قرارداد چگونه می‌بینید؟
آقای تاج در انعقاد این قرارداد تنها نبوده است. قرار نیست به کسی که زمین خورده لگد بزنیم. آقای تاج در برخی زمینه‌ها اشتباه کرده است. با این وجود شک نکنید که یک گروه وی را به این سمت برده که با ویلموتس چنین قراردادی امضا کند. اصلا کار به محکومیت ایران در پرونده ویلموتس نداشته باشیم. اگر این مسأله را کنار بگذاریم فدراسیون فوتبال برای پنج بازی مبلغی بالغ بر دو میلیون و دویست میلیون یورو به آقای ویلموتس پرداخت کرده است.
خود پرداخت این مبلغ به منزله تقلب است و باید مورد بررسی قرار بگیرد. در چنین شرایطی کسی که اشتباه کرده باید علاوه براینکه عذرخواهی کند دست خود را نیز به علامت تسلیم بالا ببرد و در مقابل قانون قرار بگیرد تا قانون براساس تخلفی که انجام داده تصمیم‌گیری کند. در این ماجرا باید همه کسانی که به هر شکلی نقش داشته‌اند مورد بازخواست قرار بگیرند. این پرونده می‌تواند پشت پرده مدیریت و تصمیم‌گیری‌های فدراسیون فوتبال را مشخص کند. به هر حال این برای نخستین بار نبوده گه چنین اتفاقی در فوتبال ما رخ داده و در گذشته نیز چنین اتفاقاتی افتاده است. به همین دلیل نیز دستگاه‌های نظارتی برای یک بار هم شده باید به صورت جدی با عوامل اصلی چنین اتفاقی که فوتبال ملی ما را تحت‌الشعاع قرار داده است، برخورد کنند.
↓در شبکه های اجتماعی به آرنا نیوز بپیوندید↓
